Hektolitry wylanego potu i jeszcze więcej przelanych łez. Nie zrozumie tego ktoś, kto stoi z boku, nie zrozumie tego ktoś, kto nigdy nie chciał chcieć.

Serce w podzięce, podaję na ręce, chcę dzielić się z Tobą całym tym szczęściem, zapachem, obrazem, ciepłem i dźwiękiem, tylko dlatego, że mam tego więcej,

Spytałem właśnie twej podświadomości Co często ją wkurza i co ją tak złości… I wiesz co mi odpowiedziała ?! Ty wiesz… Co innego robisz niż

Zaczęło się jak zwykle, od myśli.. Czy uda mi się wygrać ten „wyścig”? Kto i co sobie o mnie pomyśli?! I tak wszyscy wyszli, A

Dziś jestem, dziś już trochę inaczej… Dziś jestem, dziś już nie nadaję znaczeń… Bo dziś, nawet chmury wyglądają inaczej… Dziś słyszę wyraźniej, Dziś zamknąłem oczy.

Puść wodzę i lejce puść Władcą nie jesteś już. Na fali się połóż Pozwól się nieść I gdzie jesteś? Puść wodzę i lejce puść Pozwól

Już nie ma Strachu, jest tylko spokój… a tam gdzie był – ostał się popiół, z którego wzrasata teraz odwaga, jak feniks unosi się… i

Odpuść ocenę, nie szukaj wsparcia, nie słuchaj się też tych co klepią po barkach, bierz wdech głęboki… a wypuszczaj strach, to tylko złudzenie jak _____________________.